BREAKING NEWS

News Ticker --- 31-12-2022 SEDE VACANTE 31 DECEMBER 2022 --- Einde berichten ---

maandag 25 maart 2013

Vlaamse jezuïeten kennen blijkbaar geen schaamte meer, aangezien ze dit op hun website publiceren: "Kardinaal Bergoglio over het celibaat". Wat te denken van 'pater' jezuïet Luc Versteylen en zijn 'levensgezellin'?

Skorka: "Wat betekent het om weer op de rails te komen?"

Bergoglio: "Boete doen en zich aan het celibaat houden. Een dubbelleven is niet goed voor ons. Ik ben ertegen omdat het betekent dat je bouwt op een vals fundament. Soms zeg ik: “Als je niet kunt overwinnen, dan moet je een beslissing nemen."

http://www.jezuieten.org/nl/nieuw/kardinaal-bergoglio-over-het-celibaat


"Pater Luc Versteylen herstelt bij levensgezellin"

"Luc Versteylen, zaterdag 83 jaar geworden, heeft van de paters jezuieten toestemming gekregen om thuis bij zijn levensgezellin Mieke Van Hoof in Borgerhout te herstellen."

http://www.gva.be/nieuws/binnenland/aid972305/pater-luc-versteylen-herstelt-bij-levensgezellin.aspx

maandag 18 maart 2013

Wel Mgr. Hoogmartens, wat zal het worden? Zetten we de hypocrisie verder of gaat u Rik Renckens, de Zonhovense 'homo-pastoor' zoals hij zichzelf noemt, suspenderen?

Rik Renckens geeft toe, dat hij zijn celibaatsbelofte gebroken heeft:

"Ik had hem mijn lichaam gegeven."

http://www.radio1.be/programmas/stor/1453517


Binnen de homo-beweging is een groep holebi-pastores actief:

Rik Renckens: "Ook in Vlaanderen gebeurt het dat een priester de vriendschapsverbintenis tussen twee mannen of twee vrouwen inzegent. In het bisdom Hasselt vijf tot tien keer per jaar'', zegt Rik Renckens van de roze pastores. ,,Het uitgangspunt is duidelijk: nu het samenlevingscontract inhoud kreeg, moet ook de kerk klaar staan om die gelovigen op te vangen die daarvan gebruik willen maken."

In België zegt Toon Osaer, woordvoerder van het aartsbisdom, niet over gegevens ter zake te beschikken. ,,We zijn niet op de hoogte van concrete problemen, maar dat hoeft niet te betekenen dat het hier niet zou gebeuren. Alleen, wij weten het niet. Wij weten wel dat het officieel niet mag.''

http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DST20012001_016


Anoniem zei:

"Renckens, graag wat meer info over uw 'gedoe'. Ge zijt daar zo trots op en wij zijn toch zo 'naïef'. Hoe rijmt gij uw propaganda met Christus die tot maagdelijkheid oproept omwille van het Rijk der Hemelen? Waarom gebruikt gij nog het woord 'christelijk'? Wat zei Jezus alweer tot de overspelige vrouw: "Ook Ik veroordeel u niet, ga heen en ZONDIG NIET MEER!"


Uit de Codex van het Kerkelijk Recht:

1395


§ 1 Een clericus die in concubinaat leeft, buiten het geval waarover in can. 1394, en een clericus die in een andere uiterlijke zonde tegen het zesde gebod van de Decaloog ergernisgevend blijft verkeren, dienen met een suspensie gestraft te worden, waaraan, indien het misdrijf na vermaning blijft bestaan, trapsgewijs andere straffen toegevoegd kunnen worden tot wegzending uit de clericale staat toe.

§ 2 Een clericus die anderszins tegen het zesde gebod van de Decaloog misdaan heeft, dient, als het misdrijf bedreven is met geweld of bedreigingen of in het publiek of met een minderjarige beneden de leeftijd van zestien jaar, met rechtvaardige straffen gestraft te worden, wegzending uit de clericale staat eventueel niet uitgesloten.

Paus Benedictus XVI: "Straffen kan een daad van liefde zijn."

BENEDICTUS XVI:

"Daarover heeft de Aartsbisschop van Dublin me iets heel interessants gezegd. Hij zei dat het kerkelijk strafrecht tot in de jaren vijftig gefunctioneerd heeft. Het was weliswaar niet volmaakt, je kunt op vele punten kritiek hebben, maar niettemin: het werd toegepast. Maar vanaf het midden van de jaren zestig werd het gewoon niet meer gehandhaafd. De gedachte was dat de Kerk niet een Kerk van recht, maar een Kerk van liefde moest zijn; ze mocht niet straffen. Het besef dat straffen een daad van liefde kan zijn, was verloren gegaan. Zelfs bij oprecht goede mensen was in die jaren een opvallende verduistering van het denken vast te stellen."

De 'permissiviteit' als 'opvoedingsstijl' binnen de Kerk in België

Permissiviteit is een attitude waarbij men zeer veel toelaat zonder voorwaarden te stellen en het toepassen van sancties en verbodsregels zo veel mogelijk tracht te weren. De term kwam in het spraakgebruik op het einde van de jaren 1960. Het wordt onder andere gebruikt om een opvoedingsstijl aan te duiden. Deze stijl wordt soms gesteld tegenover de autoritatieve stijl maar is actiever dan de laissez-faire stijl omdat ze wel opvoedkundig handelen veronderstelt. De autoritaire stijl staat nog verder van de permissieve stijl af.

De permissieve maatschappij wordt gekenmerkt door een libertaire houding tegenover normen en gedrag. Bijvoorbeeld een vrijere opvatting over seksualiteitsbeleving. Door tegenstanders wordt gewezen op de nadelen van zo'n houding.

De term permissieve maatschappij past bij uitstek bij de zestiger jaren waarin meer vrijheden ten aanzien van kunst, abortus, homoseksualiteit en afschaffing van de doodstraf ingang vonden.

zondag 17 maart 2013

"Haat de zonde, hou van de zondaar."


Voor de bekering van de kerkvervolgers


HEER,


Wij bidden voor Uwe en onze vijanden,
die door wetten, politiek en propaganda,
met list of met geweld,
Uw Kerk belasteren, kwellen en vervolgen...

Wij zijn zoals de jonge David:
ons enig wapen is
de kleine slinger van de rozenkrans,
om onze vijanden te treffen,
niet aan het hoofd, maar in het hart...

Gij bemint alle mensen:
ook vijanden wilt Gij verlossen.
Leer ons te bidden zoals Gij:
'Vader, vergeef het hun'...

Wijzelf moeten iedere dag vragen:

'Vergeef ons onze schulden'.
Help ons dan telkens verder te bidden:
'wij vergeven aan onze schuldenaren'...

Laat ons nooit naar uw altaar komen
met wrok of haat in het hart.
Geef dat de slachtoffers van de vervolgers
blijven bidden voor hun beulen.

AMEN

Anoniem: "Een 'hervormde' Vlaamse kerk"

De grootste verdienste van Paus Benedictus XVI is, dat hij de liturgie terug in het middelpunt van de Kerk heeft geplaatst. De rehabilitering van de eeuwenoude traditionele ritus was een hoogtepunt. Verder heeft Paus Benedictus er alles aan gedaan om Vaticanum II in lijn met de Traditie te plaatsen. Geen breuk en zeker geen revolutie, hoe graag de West-Europese clerus dat ook wil.

Al 40 jaar doet de RKK in België haar eigen zin. Elke Roomse regel of richtlijn wordt genegeerd en wie dit ontkent weet niet waarover hij spreekt. Heeft deze zeer liberale koers succes gehad? Neen, totaal niet. Toch blijft men hier nog maar hameren op verandering. Wat nog hervormen? Men doet al wat men wil. En nu ze zien, dat de gelovigen blijven afhaken, wijst men allemaal in de richting van Rome... Komaan, dat is je reinste demagogie.

Ook steeds de critici aan het woord in de pers, het wordt allemaal een beetje genant. De nieuwe Paus zal moeten zorgen voor een biddende, verticale Kerk die liturgische sacraliteit en mystiek uitstraalt. De Agalev-achtige Vlaamse kerk, die al 40 jaar een uiterst progressieve koers volgt, heeft gefaald. Maar dat wil men niet horen...

Jezus Christus zei tot zijn volgelingen: "Want ze zullen jullie uit de synagoge bannen; er zal zelfs een tijd komen dat ze denken God een dienst te bewijzen door jullie ter dood te brengen."

John 15,18-16,3

Hoofdstuk 15
[18] Als de wereld jullie haat, bedenk dan dat zij Mij vóór jullie heeft gehaat. [19] Als jullie van de wereld waren, zou de wereld jullie als het hare erkennen en liefhebben. Maar jullie zijn niet van de wereld: Ik heb jullie uit de wereld uitgekozen, en daarom haat de wereld jullie. [20] Bedenk wat Ik gezegd heb: “Een knecht is niet meer dan zijn meester.” Als ze Mij hebben vervolgd, zullen ze ook jullie vervolgen; en voor zover ze mijn woord ter harte hebben genomen, zullen ze ook dat van jullie ter harte nemen. [21] Dat alles zullen ze je dus aandoen vanwege mijn naam, omdat ze Hem niet kennen die Mij gezonden heeft. [22] Als Ik hun mijn boodschap niet was komen verkondigen, dan zouden ze zonder zonde zijn. Maar nu hebben ze geen verontschuldiging voor hun zonde: [23] wie Mij haat, haat ook mijn Vader. [24] Als Ik in hun midden geen daden had verricht zoals niemand anders ooit verricht heeft, dan zouden ze zonder zonde zijn. Maar ze hebben Mij die zien verrichten, en toch zijn ze vol haat, tegen Mij en tegen mijn Vader. [25] Maar het woord dat in hun wet geschreven staat moest in vervulling gaan: Ze hebben Mij gehaat zonder reden. [26] Wanneer echter de Helper komt die Ik jullie zal zenden als Ik bij de Vader ben – de Geest der waarheid, die van de Vader komt – zal Hij over Mij getuigenis afleggen; [27] en ook jullie moeten getuigenis afleggen, want jullie zijn vanaf het begin bij Mij.

Hoofdstuk 16
[1] Dit heb Ik jullie gezegd om je te waarschuwen, zodat je niet ten val komt. [2] Want ze zullen jullie uit de synagoge bannen; er zal zelfs een tijd komen dat ze denken God een dienst te bewijzen door jullie ter dood te brengen. [3] Dat ze tot zulke dingen in staat zullen zijn, komt doordat ze de Vader niet hebben leren kennen en Mij ook niet.

Het Katholieke Geloof overwint alle ketterij!

zaterdag 16 maart 2013

De kerk is het Huis van God

Knielen en Zwijgen

De kniebuiging is voor de Heer in het tabernakel. Zij drukt een innerlijke akt uit van het geloof en de aanbidding. Zeer goed is het om tijdens de kniebuiging uiterlijk het oog gericht te houden op het tabernakel.

Alles in het huis van God moet de heilige vrees (eerbied) uitademen. Ook het bewuste zwijgen in de kerk is een teken van eerbied voor het heiligheid van deze plaats.

http://www.ecclesiadei.nl/hmis/inhoud.html

Verboden te applaudiseren in de kerk! Geen handengeklap in het Huis van God!



"Waar applaus uitbreekt tijdens de liturgie, als gevolg van één of andere menselijke prestatie, is het een zeker teken, dat de essentie van de liturgie volledig is verdwenen en is vervangen door een soort van religieus entertainment. Een dergelijke 'attractie' verdwijnt snel - aangezien ze niet kan concurreren op de markt van de vrijetijdsbesteding, waarin steeds meer verschillende vormen van religieuze prikkeling worden geïncorporeerd."
Paus Benedictus XVI

Priesters zijn de afspiegeling van Christus



APOSTOLIC PILGRIMAGE
OF HIS HOLINESS OF PAUL VI
TO WEST ASIA, OCEANIA AND AUSTRALIA

PRIESTLY ORDINATION HOMILY OF THE HOLY FATHER PAUL VI «Luneta Park»,
Manila
Saturday, 28 November 1970


Dearly beloved Sons and Brothers,
Newly ordained priests of God’s Church,

We will only say a few short words, because the ceremony is long enough already and speaks for itself; then too, you are already well informed concerning the sacrament which you have received. We will do no more than recommend you to meditate on your ordination for the rest of your lives.

Today sees the beginning for you of a subject for thought, prayer and action, which you must always recall, examine, explore and seek to understand. It must be stamped on your consciousness, just as the sacramental character is already stamped on your souls, on your being as men, on your being as Christians. Think of it! Today you have become priests! Try to give a definition of yourselves and the words come with effort and difficulty; the reality which they try to express is still more difficult, mysterious and inexpressible. What has taken place in you makes one truly marvel; «How can I repay the Lord for his goodness to me?» (Ps. 115: 12) each of you can say, on feeling himself invested by the transforming action of the Holy Spirit. You be come for yourselves something to wonder at and revere. Never forget it. Though the world does not know of it, and though many seek to strip the priest’s personality of it, your “sacrality” must be kept ever present in your minds and in your conduct. It derives from a new qualifying presence of the Holy Spirit in your souls; if you are watchful in love, you will also experience it within you (Cfr. Io. 14: 17; 14: 22-23). Never doubt your priestly identity; seek rather to understand it.

You will be able to understand something of your priesthood by trying to comprehend two orders of relationships set up by it. The first order concerns the relationships with Christ which you have taken on by your priestly ordination. You know that in the religious dispensation of the New Testament there is only one true priesthood, that of Jesus Christ, the one mediator between God and mankind (1 Tim. 2: 5). But by virtue of the Sacrament of Orders you have become sharers in Christ’s priesthood, so that not only do you represent Christ, not only do you exercise his ministry, but you live Christ. Christ lives in you. Inasmuch as you are associated with him in a degree that is so high and so filled with a sharing in his mission of salvation, you can say, as Saint Paul said of himself: «I live now not with my own life but with the life of Christ who lives in me» (Gal. 2: 20). This is something that opens to the priest the way of ascent for his spirituality, the highest way open to man, one that reaches the summits of ascetical and mystical life. If ever some day you feel lonely, if ever some day you feel that you are weak secular men, if ever some day you are tempted to abandon the sacred commitment of your priesthood, remember that you are «through him, with him and in him»; each one of you is «another Christ».

The second order of relationships linking you from now on to the Church is that with your bishop or superior, with the People of God, with persons, and also with the world. The priest is no longer for himself; he is for the ministry of Christ’s Mystical Body. He is a servant, an instrument of the Word and of grace. The proclamation of the Gospel, the celebration of the Eucharist, the remission of sins, the exercise of pastoral activity, the life of faith and worship, and the radiation of charity and holiness are his duty, a duty that reaches the point elf self-sacrifice, of the cross, as for Jesus. It is a very heavy burden. But Jesus bears it with his chosen one and makes him feel the truth of his words: «My yoke is easy and my burden light» (Matth. 11: 30). For, as Saint Augustine teaches us, «my weight is my love» (S. AUG., Conf., 13: 9). When love of Christ becomes the single supreme principle of the life of a priest, it makes all easy, all possible, all happy.

We would like the awareness of being thus destined as a pastor to serve your neighbor never to be extinguished within you; We would like it to make you always sensitive to the ills, the needs and the sufferings which surround the life elf a priest. All classes of people seem to stretch out their hands to him and to ask for his understanding, his compassion and his assistance: children, young people, the poor, the sick, those who hunger for bread and for justice, the unfortunate, the sinners - all have need of the help of the priest. Never say that your lives are irrelevant and useless. «Who is weak», says Saint Paul, «and I am not weak?» (Cor. 11: 29). If you have this sensitivity to the physical, moral and social deficiencies of mankind, you will also find in yourselves another sensitivity, that to the potential good which is always to be found in every human being; for a priest, every life is worthy of love. This twofold sensitivity, to evil and to good in man, is the beating of Christ’s heart in that of the faithful priest. It is not without something of the miraculous, a miracle that is psychological, moral and, if you like, mystical, while at the same time being very much a social one. It is a miracle of charity in the heart of a priest.

You will experience it. That is Our wish for you on the day of your ordination to the priesthood. And with Our wish goes Our Apostolic Blessing.

And you, dear children making your first Communion today, what shall We say to you?
The most beautiful thing to say is this: stay always, for all your lives, as you are today: good, religious, innocent, and friends of Jesus who is now coming into your hearts. Maybe you know that Jesus had a very special love for children, and that he said to everyone : «Unless you become like little children, you will never enter the kingdom of heaven» (Matth. 18: 3), that is to say, unless you are like children you will never be real Christians and go to heaven. We must always be like little children. But what can we do? We grow up, and life changes.

But let one thing never change for you, dear children: always remember this day, and promise Jesus that you will always be his friends, with humility, simplicity and trust. His friends, even when you are grown up; always friends of Jesus. Will you promise that? You will see that Jesus will accept your promise, and will always be your friend, for ever.

We will pray to him together that it may be so. With Our affectionate blessing.


donderdag 14 maart 2013

De Heilige Franciscus Xaverius S.J.



Franciscus was gegrepen door de persoon van Jezus en de liefde van zijn Vader. Met zijn vurig Baskisch temperament leefde hij voor het Evangelie.

Ruim een jaar na zijn aankomst in zijn missiegebied schreef hij in volkomen eenzaamheid vanuit een gehucht op 800 kilometer afstand van zijn standplaats Goa, India:

"Menigten van mensen komen hier niet in contact met Christus om de eenvoudige reden dat er niemand klaar staat voor de heilige taak om hen erover te vertellen. Vaak heb ik gepopeld van verlangen om de Europese universiteiten binnen te rennen, vooral de Sorbonne in Parijs, en daar als een uitzinnige te keer te gaan tegen degenen die meer geleerdheid bezitten dan de bereidwilligheid om er goed gebruik van te maken. Ik zou hun aan het verstand willen brengen hoeveel mensen van de hemel niet weten en ongelukkig blijven door hun nalatigheid."

Franciscus gaat er zonder meer vanuit dat het Evangelie als enige de weg wijst naar het werkelijke geluk: de inwendige wetenschap door God zomaar bemind te zijn en van daaruit je leven te in te richten.

"Zij zouden niet alleen de wetenschappen moeten bestuderen, maar ook voor ogen moeten houden met welke bedoeling God hun deze talenten heeft geschonken. Dan zouden zij zich vast en zeker veel meer toeleggen op hun gebedsleven; zij zouden God van meer nabij leren kennen en een plaats geven in hun leven; zij zouden alle neigingen in hun leven afwegen en het goede weten te kiezen, en zij zouden roepen: 'Heer, hier ben ik. Wat wilt u dat ik doe? Stuur mij maar overal naar toe waar u wilt, al was het naar Indië!' Met hoeveel meer vreugde in hun hart zouden zij dan leven..."

Deze vertaling is een bewerking van een tekst zoals afgedrukt in James Brodrick s.j. 'De Heilige Franciscus Xaverius 1506-1552' Utrecht, De Fontein, 1953 (Ned. vert. van J. Duprés) p.106-107.

dinsdag 12 maart 2013

De eerste avond...


Raymond Cardinal Burke presente


De post-conciliaire lente in de Kerk is jammerlijk mislukt. Wat de Kerk nodig heeft, is méér 'zaaien' en minder 'wereldse bestuiving'

Ik geloof niet in de mythe van de 'Vaticaanse Lente' van ketter Hans Küng. De gangmakers van de internationale publieke opinie zien voor de Kerk enkel heil in het omarmen van de hedendaagse wereld, alsof de Kerk een wereldse instelling zou zijn en geen goddelijke. Het is altijd merkwaardig om te moeten vaststellen, dat zij die buiten de Kerk zijn, toch altijd zo goed weten, wat 'goed' is voor de Kerk. Als men het onheilzame spoor van de verdere verwereldelijking van de Kerk zou volgen, dan zou het voor de Kerk beter zijn om de winkel te sluiten. Het experiment van de wereldse bestuiving van de Kerk is noodgedwongen voorbij, want wat zou er binnen enkele jaren nog overblijven van de Boodschap en de positie van de Kerk?

We hebben al de Verenigde Naties en de UNESCO. We hebben al de 'universele' ideologie van de mensenrechten. We hebben al het collectieve 'humanitaire' bewustzijn en we hebben al de mythe van 'vrijheid', 'gelijkheid' en 'broederlijkheid'. De bestuiving van de Kerk door de wereld was de oorzaak van het feit, dat nu zonde, lijden, verlossing, het bovennatuurlijke, de zaligheid, de boetedoening, verzoening en genade, taboes geworden zijn. Het lijkt er wel op, dat in deze geseculariseerde wereld er geen plaats meer is voor mensen die God in hun leven centraal willen stellen en die Jezus Christus willen navolgen. De herberg is vol en de gelovigen staan eens te meer weer buiten in de kou.

De oplossing is niet om priesters toe te staan, te huwen. Want zelfs als ze getrouwd zouden zijn, blijft de bekoring van het vlees, van de wellust, bestaan. Het is de keuze tussen een kortstondig vleselijk 'plezier' en de Eeuwige Zaligheid. Indien men de Kerk nog een keer 'bij de tijd' zou willen brengen en deze 'hervorming' aan de bisschoppen zou toevertrouwen en niet aan de onfeilbare Vicaris van Christus, dan zou er binnen de kortste keren niets meer van de Blijde Boodschap overblijven. Met het grootste gemak van de wereld zouden de bisschoppen, met hun 'liberale' theologie, het materialisme en het hedonisme van de wereld omarmen.

Er blijf alleen de hoop, dat de Algemene Congregaties en het Conclaaf terugkeren naar de tradities van de Kerk en beginnen te evangeliseren en de bestuiving door de wereld eindelijk eens stopzetten.

De gangmakers van de internationale publieke opinie mogen dan nog in het duister tasten aangaande de nieuwe Paus. Echter, God heeft Zijn keuze reeds gemaakt en wij weten dat de Heilige Geest bij de stemming van de Kardinalen de overhand zal halen.

GOD ZAL ONS DE PAUS GEVEN DIE DE KERK OP DIT OGENBLIK NODIG HEEFT!!!

'Bruges la Morte' (Rodenbach)

http://www.een.be/programmas/koppen/koppen-29-april-2010

maandag 11 maart 2013

The Papacy and the 'gay mafia'

Herpublicatie reactie: 'Roeach'

'Roeach' is het oud-hebreeuwse woord voor "Geest / Wind". Deze term werd gekozen als naam voor een serie 'godsdienstboeken' voor het secundair onderwijs.

Het uitgeverscomité - hoofdzakelijk gebaseerd op de as West-Vlaanderen (Bisdom Brugge) en Leuven (KUL/ Catechese-instituut aldaar) was over vriendschappen enz. ten zeerste verbonden met Kardinaal Danneels.

Kardinaal Danneels, J. Bulckens, F.Lefevre (Groot-seminarie Brugge/Gr.poen.Brugge), gesteund door Vangheluwe, verdedigd door Toon Osaer. Hans Geybels, eens woordvoerder van Danneels, verdedigde nog in 2010 de niet-inzet van buitenlanse priesters in West-Vlaanderen (typische afschottingstechniek - omertà).

Hier ligt één van de belangrijkste centra van de religieuze verdomming en verbastering in Vlaanderen in de laatste 20 jaar.

De Zonhovense 'homo-pastoor' Rik Renckens geeft toe, dat hij zijn celibaatsbelofte gebroken heeft: "Ik had hem mijn lichaam gegeven."


http://www.radio1.be/programmas/stor/1453517

Paul Schruers was rond 2000 bisschop van Hasselt.

De Zonhovense 'homo-pastoor' Rik Renckens: “Gelovige holebi’s kijken verder dan de standpunten van de paus”

In de aanloop naar de gaypride die vanmiddag (16/05/09) door de Brusselse straten trekt, vond vanmorgen een misviering plaats. Dat is een jaarlijkse traditie. Priester Rik Renckens die de viering leidde en zelf ook homo is, sprak dit jaar bijzonder heldere taal : “Gelovige holebi’s kijken verder dan de standpunten van de paus”.

In z’n preek riep Renckens op om te leven als Jezus. Hij had het over “de bereidheid om heilige homo’s te zijn”. En verder zei hij nog : “Wanneer wij als gelovige holebi´s niet trouw kunnen zijn aan onze relaties, dan zijn we verplicht om een condoom te gebruiken.

http://www.gayworld.be/holebi-nieuws/gelovige-holebis-kijken-verder-dan-standpunten-van-paus/

http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/archief/redactietips/redactietips_2eNiveau/1.529123


Blasfemie! Deze 'priester' dwaalt en is schismatiek!

Mgr. Hoogmartens, doe wat u moet doen!

Uit de Codex van het Kerkelijk Recht

1395

§ 1 Een clericus die in concubinaat leeft, buiten het geval waarover in can. 1394, en een clericus die in een andere uiterlijke zonde tegen het zesde gebod van de Decaloog ergernisgevend blijft verkeren, dienen met een suspensie gestraft te worden, waaraan, indien het misdrijf na vermaning blijft bestaan, trapsgewijs andere straffen toegevoegd kunnen worden tot wegzending uit de clericale staat toe.

§ 2 Een clericus die anderszins tegen het zesde gebod van de Decaloog misdaan heeft, dient, als het misdrijf bedreven is met geweld of bedreigingen of in het publiek of met een minderjarige beneden de leeftijd van zestien jaar, met rechtvaardige straffen gestraft te worden, wegzending uit de clericale staat eventueel niet uitgesloten.

zondag 10 maart 2013

De 'Gay Mafia' binnen de Vlaamse kerk: voorbeeld homo-pastoor Rik Renckens van Zonhoven

"Homo wordt parochiepriester in Zonhoven"

http://zizo-online.be/node/1080


Binnen de homobeweging is een groep holebi-pastores actief:

Rik Renckens: "Ook in Vlaanderen gebeurt het dat een priester de vriendschapsverbintenis tussen twee mannen of twee vrouwen inzegent. In het bisdom Hasselt vijf tot tien keer per jaar'', zegt Rik Renckens van de roze pastores. ,,Het uitgangspunt is duidelijk: nu het samenlevingscontract inhoud kreeg, moet ook de kerk klaar staan om die gelovigen op te vangen die daarvan gebruik willen maken."

http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DST20012001_016


Rik Renckens bekritiseert de Paus:

Rik Renckens: "Het Vaticaan denkt er voorlopig anders over en maakte haar standpunt eind vorig jaar duidelijk. Het komt erop neer dat homo’s zich evenzeer aan het celibaat moeten houden als hun heterocollega’s dus seks is totaal uit den boze. Alleen zegt de tekst het allemaal erg cru. De kerk mag geen mensen tot de priesteropleiding of het priesterambt toelaten die 'homoseksualiteit praktiseren, diepgewortelde homoseksuele neigingen vertonen of de zogenoemde gay-cultuur steunen'. Ja watte."

http://www.weljongniethetero.be/viewtext.asp?id=362


De website 'homopastores' van 'pastoor' Rik Renckens:

http://www.holebipastores.be/


DEZE UITSPRAKEN ZIJN ONAANVAARDBAAR EN GAAN REGELRECHT IN TEGEN DE KERKELIJKE DOCTRINE!

vrijdag 8 maart 2013

Godfried Kardinaal Danneels, Roger Vangheluwe en de 'Roeach Affaire'

Een afbeelding uit de beruchte 'Belgische Catechismus'





















De Duivel in de Kerk

Van Alexandra Colen op Maandag, 26 april 2010

Was u verbaasd toen bleek dat er een kinderverkrachter tussen de bisschoppen zat? Wij waren verontwaardigd, maar niet echt verbaasd. De pedofiele mentaliteit onder de gemijterde heren was al bekend sinds de controverse rond het godsdienstboek Roeach in 1997. Dit boek, uitgegeven onder hoofdredactie van Prof. Jef Bulckens (KULeuven) en Prof. Frans Lefevre (Grootseminarie Brugge), toonde een stripverhaal waarin een naakte kleuter, een meisje, zegt “Ik vind het lekker om mijn spleetje te strelen,” “Ik speel graag mijn broekje uit bij andere vriendinnen,” “Ik wil in de kamer blijven als papa en mama vrijen.” En een naakt jongetje en meisje worden getoond terwijl ze “doktertje spelen” en het jongetje zegt: “Kijk eens, mijn piemel is groot.”

Dat “godsdienstboek” werd destijds op katholieke scholen gebruikt in de catecheseles totdat ik het ontdekte tussen de leerboeken van mijn oudste, toen 13-jarige, dochter en op 3 september 1997 een brief stuurde aan kardinaal Danneels waarin ik schreef:

“Wanneer ik deze tekening en  haar boodschap bekijk, kan ik me niet van de indruk ontdoen dat dit godsdienstboek heel bewust aan kinderen van 13 en 14 wil wijsmaken dat kleuters genitale streling prettig vinden. Op die manier kweekt men pedofielen die oprecht denken dat de kinderen het eigenlijk ‘heel lekker’ vinden wat zij allemaal met hen doen, terwijl juist het tegendeel waar is.”

Vandaag krijgt deze zaak, intussen al meer dan 12 jaar geleden, een andere, wrange geladenheid. Zeker nu ik weet dat Mgr. Roger Vangheluwe, de kinderverkrachtende bisschop van Brugge, de toezichthoudende bisschop was van de beide instellingen – KULeuven en Grootseminarie Brugge – waaruit de hoofdredacteurs van dit perverse “godsdienstboek” kwamen.

Vangheluwe flirtte niet alleen met de pedofiele ideeën, maar paste ze ook toe op zijn 11-jarige neefje, een jongetje dat, aangezien Roeach al sinds 1991 in het Vlaamse katholieke godsdienstonderricht werd gebruikt, als 13-jarige dit handboek godsdienst naar alle waarschijnlijkheid nog heeft moeten gebruiken.

Honderden kinderen die niet lichamelijk verkracht werden, werden geestelijk aangerand in de godsdienstles.

Nadat ik mijn actie tegen Roeach begon, bleek dat dit bij vele ouders een gevoelige snaar had geraakt. De verhalen over andere praktijken in het katholiek onderwijs stroomden binnen. Zo bleek dat in een aantal scholen kinderen werd aangeleerd om condooms over kunstpenissen te trekken en dat video’s getoond werden met masturbatie- en vrijtechnieken.

Omdat Danneels niet wilde ingaan op de eisen om aan deze praktijken een einde te stellen, organiseerde ik op 15 oktober 1997 een betoging van ouders en kinderen onder het motto “Respect voor ouders en kinderen” aan het aartsbisschoppelijk paleis in Mechelen. Danneels weigerde een delegatie van de betogers te ontvangen. “Ik zal me niet laten verplichten,” verklaarde hij op 21 oktober in Humo. Ook bij een nieuwe betoging op 10 december bleef de aartsbisschoppelijke deur gesloten.

Een betoging voor het bisschoppelijk paleis in Antwerpen op 19 november 1997 leidde wel tot de ontvangst van een delegatie moeders, waaronder een CVP-gemeenteraadslid en ikzelf, door de toenmalige bisschop van Antwerpen, Mgr. Paul Van den Berghe. Die brave man, de verantwoordelijke namens het Vlaams episcopaat voor onderwijs, aanhoorde de moeders, brak in tranen uit en beloofde een onderzoek naar de praktijken in de lessen godsdienst en seksuele voorlichting. Hij kondigde dat ook aan in een verklaring aan de pers.

Dat leverde hem wellicht een reprimande op vanwege zijn collega’s, zodat hij op 24 november, na een bijeenkomst van de bisschoppenconferentie via Belga bekend maakte dat er, ondanks de belofte, geen onderzoek zou komen. Vandaag weten we dat één van die collega’s de kinderverkrachter Vangheluwe was, wat ook die affaire wel heel wrang maakt.

Op 18 februari 1998 stond ik voor de derde keer met een groep ouders voor de deur van Danneels in Mechelen. Weer bleef de deur potdicht.Wel schreef de pauselijke nuntius in Brussel, een vriend van Danneels, mij op 19 februari een brief om te zeggen dat het mijn christelijke plicht was om met betrekking tot de Kerk “alles te vermijden wat aanleiding kan geven tot misverstand, verdeeldheid en spot. We moeten respect opbrengen voor onze bisschoppen.” Hij liet me bijgevolg weten dat mijn manifestaties “ongepast en beledigend” waren.

Wel stuurde ik een brief aan alle kardinalen ter wereld om ze op de hoogte te stellen van de inhoud van Roeach. “Wees overtuigd dat de Congregatie voor de Geloofsleer de nodige aandacht aan deze zaak zal besteden,” antwoordde Mgr. Clemens, de privé-secretaris van kardinaal Ratzinger uit Rome; “U voert de juiste strijd,” schreef kardinaal Gagnon uit Rome; “De zaak die u te berde brengt is zeer ernstig,” schreef kardinaal Arinze uit Rome.

Er kwamen brieven uit de hele wereld. “Ik deel uw mening. Het is belangrijk dat u dit niet zonder tegenspraak laat,” schreef kardinaal Meisner van Keulen; “Ik begrijp zeer goed uw bezorgdheid,” schreef kardinaal Wamala van Oeganda; “Ik heb kardinaal Danneels geschreven. Ik hoop dat hij mij uitleg kan verschaffen,” schreef kardinaal Vidal van de Filippijnen; “Ik zal dit met kardinaal Danneels bespreken,” schreef kardinaal Williams van Nieuw-Zeeland; “Ik zal proberen iets te ondernemen om u te helpen,” schreef kardinaal Lopez Rodriguez van Santo Domingo; “Ik heb in Rome gemerkt dat kardinaal Laghi van de Congregatie voor het Onderwijs van uw bekommernissen op de hoogte is,” schreef kardinaal O’Connor van New York.

Bronnen:

http://www.brusselsjournal.com/node/4409

http://archives.lesoir.be/un-manuel-de-catechese-qui-incite-a-la-pedophilie-_t-19980210-Z0EV3A.html

http://www.lifesitenews.com/news/archive//ldn/2010/jul/10070605

zondag 3 maart 2013

Catholica reageert op het uiterst merkwaardige pleidooi in Tertio om de 'middelpuntvliedende krachten in de Kerk' te versterken

Erik Goris, hoofdredacteur van Catholica, heeft gereageerd op het pleidooi van 'priester' Guido Debonnet van het Bisdom Brugge in Tertio om de middelpuntvliedende krachten in de Kerk te versterken.

Ik vraag me af welke aanleiding u vond om uw vingertje op te steken, stelt Goris. Wat me opvalt is dat u het woord 'katholiek' eindelijk eens gebruikt, anders heet het altijd gewoon 'christelijk'. Neen u gebruikt nu eindelijk eens het woord 'katholiek', maar U doet dat in een negatieve context. 'Extreem Katholieken' zegt u in verbinding met Rome, gesel, en stok. Echt positief kan je het niet noemen. Dat vele gezagdragers zwijgen komt misschien omdat ze nog steeds gelovig zijn en dat ze door hun geloof weten dat wat deze 'katholieken' zeggen ook conform het Geloof is. Raar dat je vermoeden niet die richting opgaat.

De middelpuntvliedende krachten waarover u het hebt, zijn in ons land al decennia aan het werk. Het begon met eigen invullingen van alles en nog wat. Het meest zichtbare teken was de beeldenstorm die in het begin van de jaren zeventig tot de jaren tachtig van de vorige eeuw door het Vlaamse land heeft gewoed. Kerken werden wit geschilderd, heilige beelden stuk geslagen of verkocht, orgels uit de kerk weggebroken, heilig vaatwerk verkocht of weggegeven. Kerkelijke gewaden en relikwieen van Heiligen en martelaren op rommelmarkten en antiekbeurzen verkocht.

De volgende zichtbare stap was het naar de hand zetten van de liturgie. Eigen verzonnen teksten kwamen in de plaats van de voorziene teksten uit het altaarmissaal. Sommige gingen zo ver dat er terecht twijfel is gerezen over de geldigheid van die 'missen'. Sacramenten werden toegediend op dezelfde vrije wijze waardoor eveneens de geldigheid van sommige kan betwist worden. Als het maar een goed gevoel gaf en als het maar niet te strikt geregeld was, zeker niet zoals de Kerk het wil.

Het kerkelijk recht was niet meer van deze tijd (uitgezonderd als het in het vrijzinnige kraam paste), de catechismus heette afgeschaft en de bijbelverhalen werden slechts stichtende verhalen die eerder symbolen waren dan dat ze met een realiteit in overeenstemming waren. In de ene parochie werd geloof en kerk zus uitgelegd, in de andere zo. De ene al wat progressiever dan de andere. En dit allemaal onder de noemer dat Vaticanum II het zo heeft gewild. Wie de documenten heeft bestudeerd, weet dat dit een leugen is.

De gelovigen zijn niet weggejaagd door theologisch gespin zoals u het beweerd, neen ze zijn weggejaagd door de onzin die ze te slikken kregen, door het profaneren, de ontheiliging en het wereldse dat werd binnen gebracht. Bij Kardinaal Danneels heette het dat de gelovigen protesteerden met de voeten. Dat had hij ten minste goed gezien. Die parochies waar het authentiek katholieke geloof en ritus werden bewaard, blijken het tot vandaag goed te doen, dit even ter zijde.

De Kerk heeft het over Waarheid mocht U dit ontgaan zijn. Dat het grondpersoneel van de Heer het soms laat afweten is een feit. Net zoals een procureur of een subsituut het soms laat afweten, waardoor er onrecht ontstaat. Waar mensen aan het werk zijn wordt er jammer genoeg gemenst. Maar dat wil nog niet zeggen dat we het justitieapparaat in vraag moeten stellen en de politie moeten afschaffen. Neen de schuldige dient te worden gestraft.

Waarheid is universeel en niet contextueel en kan dus ook niet van continent tot continent anders zijn. Waarom zou de regelgeving die in verband met de Waarheid staat van continent tot continent anders moeten zijn?

Dat het zoeken naar de Waarheid voor de Kerk een ernstige zaak is, laat zich zien aan de inspanningen die de kerk steeds heeft gedaan om wetenschappen te ontwikkelen, te ondersteunen en te promoten. Universiteiten zijn juist door toedoen van de Kerk ontstaan net als de vele wetenschappelijke stromingen. De Kerk laat zich leiden door wetenschappen, ook door menswetenschappen. Het probleem is echter dat wetenschap geen monoliet blok is en dat er ook bij de (mens)wetenschappen stromingen zijn die elkaar tegenspreken. Ik kan aannemen dat u bepaalde stromingen geschikter vindt dan andere, dat rechtvaardigt niet om de Kerk te beschuldigen om niet naar de (mens)wetenschappen te luisteren.

Al het beschrevene vinden we reeds terug in de tijd van de reformatie. U lijkt te denken dat u een discussie voert die 'modern' is, niets is minder waar. U lijkt als 'rooms-katholiek' priester de kaart van sommige gemeenschappen uit de reformatie te trekken. Dat mag, maar wees dan alstublieft consequent.

Dat sommige van de meer dan 40.000 kerken uit de reformatie wereldwijd de zaken anders hebben opgelost, klopt en dat zag je goed. Maar vele van die kerken hebben dan ook nog veel meer problemen dan de Katholieke Kerk (bv Anglicanen) of hun kerken zijn nog leger dan die van menig Katholieke kerk in Vlaanderen.

Is het dat wat u wil? Blijkbaar is het je ook ontgaan dat sommige kerken of gemeenschappen uit de reformatie rigoureus de H. Schrift volgen, nog veel strenger dan de Katholieken. Je lijkt bijgevolg heel arbitrair de reformatie te hanteren.

Ik stel me dan de vraag hoe veel meer middelpuntvliedende krachten u nog wil versterkt zien? Wil u dat de verwardheid, de desorientatie die de Vlaamse kerk verlamd, zich ook in Rome doortrekt?

Graag zou ik je het volgende als overweging willen mee geven:

Matteus 7

15 Pas op voor de valse profeten, die naar jullie toekomen in schaapskleren, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. 16 Aan hun vruchten zul je ze kennen. Men plukt toch geen druiven van doornstruiken en geen vijgen van distels? 17 Zo brengt iedere goede boom goede vruchten voort, maar de zieke boom brengt slechte vruchten voort. 18 Een goede boom kan geen slechte vruchten voortbrengen en een zieke boom geen goede. 19 Iedere boom die geen goede vrucht voortbrengt, wordt omgehakt en in het vuur gegooid. 20 Aan hun vruchten zul je ze dus kennen. 21 Niet ieder die Heer! Heer! tegen Mij zegt, zal het Koninkrijk der Hemelen binnengaan, maar alleen hij die de wil doet van mijn Vader in de hemel. 22 Velen zullen Mij op die dag zeggen: Heer! Heer! Hebben we niet in uw naam geprofeteerd, hebben we niet in uw naam demonen uitgedreven, en hebben we niet in uw naam veel machtige daden gedaan? 23 Maar dan zal Ik hun openlijk zeggen: Nooit heb Ik u gekend. Verdwijn uit mijn ogen, overtreders van Gods wet!

Ik ben in de war. Zeg ik Zeer Eerwaarde Heer Debonnet? Zoals naar goede 'katholieke' gewoonte, zeg ik gewoon Guido, zoals het er in de geseculariseerde Vlaamse kerk aan toe gaat of moet ik zeggen 'Dominee Debonnet', zoals in de reformatie, u mag het me laten weten, besluit Erik Goris, hoofdredacteur van Catholica.

Op 30 maart 1987 stuurt Mgr. Thomas, bisschop van Versailles, de politie af op priester E.H. Bruno de Blignières. Tijdens de Heilige Mis wordt E.H. Bruno de Blignières, voor de ogen van zijn parochianen, door de politie hardhandig van bij het altaar in de Saint-Louis kerk te Port-Marly weggetrokken en gearresteerd, enkel en alleen maar omdat hij de Tridentijnse Mis celebreerde...



zaterdag 2 maart 2013

Eugenio Pacelli werd op 2 maart 1939 tot Paus Pius XII verkozen

Kardinaal Arinze over de abdicatie van Paus Benedictus XVI

Vaticaan waarschuwde eergisteren voor het ondergraven van de 'mensenrechten'

Dominique Mamberti, de staatssecretaris voor de relaties met de andere Staten van de Heilige Stoel, heeft tijdens een opmerkelijke toespraak tot de Verenigde Naties in Génève gewaarschuwd voor het ondergraven van het concept van de mensenrechten, “door de invoering van dubbelzinnige uitdrukkingen en ideologische standpunten die het fundament van de mensenrechten ondergraven.” Mamberti verwijst daarmee impliciet naar de pogingen van sommige machtige lobbygroepen om abortus en homohuwelijken als mensenrecht te doen erkennen. Volgens aartsbisschop Mamberti dreigt dit de geloofwaardigheid en slagkracht van de mensenrechten als internationaal instrument te ondergraven. “Wij moeten ons de vraag stellen of de mensenrechten universeel zijn omdat de meerderheid van de landen ze aanvaarden of omdat zij de weerspiegeling zijn van een ethische aanspraak die hun erkenning door staten vooraf gaat en die is ontleend aan de waardigheid van elke menselijke persoon.”

Bron: Kerknet

Hoe kan abortus een 'recht' zijn, aangezien abortus net het fundamentele recht op leven op een flagrante manier met de voeten treedt? Hoe kan een burgerlijk huwelijk een 'recht' zijn, aangezien het slechts een juridische overeenkomst is?

Dit duidt op de relativiteit van de 'mensenrechten'. Rechten schijnen blijkbaar te evolueren in de tijd. Of hoe kunnen rechten 'mensenrechten' zijn wanneer ze niet universeel erkend worden? Mensenrechten worden dan uiteindelijk gefundeerd op deze of gene ideologie en zijn veranderlijk; relatief. Hoe 'objectief' zijn die mensenrechten dan nog? Uiteindelijk betekent dit alles het einde van de mensenrechten. Het concept van de 'mensenrechten' is altijd al problematisch geweest. De Kerk heeft daar altijd op gewezen en veel kritiek voor moeten slikken. Maar, uiteindelijk blijkt dat de Kerk weer eens gelijk had.


CARITAS IN VERITATE - LIEFDE IN WAARHEID
Over de integrale ontwikkeling van de mens in liefde en waarheid
Paus Benedictus XVI - Encycliek
Datum: 29 juni 2009

 
43 - Als daarentegen de rechten van de mens alleen gebaseerd zijn op de beslissingen van een vergadering van burgers, kunnen die op ieder moment veranderd worden, en daarom verzwakt in het algemeen bewustzijn de plicht om ze te eerbiedigen en te onderhouden. De regeringen en de internationale instellingen kunnen dan de objectiviteit en de “autonomie” van de rechten buiten beschouwing laten. Als dat gebeurt, is de echte ontwikkeling van de volken in gevaar.

45 - Veel hangt namelijk af van het morele referentiekader. Aangaande dit onderwerp kan de sociale leer van de Kerk een bijzondere bijdrage leveren, die gebaseerd is op de schepping van de mens als “beeld en gelijkenis van God” (Gen. 1, 27), een feit waarvan zowel de onaantastbare waardigheid van de menselijke persoon, als de transcendente waarde van de natuurlijke, morele normen zijn afgeleid. Een economische ethiek die van deze twee zuilen zou afzien, zou het onvermijdelijke gevaar lopen de morele kwaliteit te verliezen en zich tot instrument te laten maken; nog juister gezegd, die zou riskeren ondergeschikt te worden aan de bestaande economische en financiële systemen, in plaats van de misstanden daarvan te corrigeren.

S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia

S.E. Mons. Mario OLIVERI - Vescovo emerito di Albenga-Imperia

We Stand In Support of Padre Stefano Manelli

We Stand In Support of Padre Stefano Manelli

Paus Benedictus XVI

Paus Benedictus XVI

Een meditatie over het Heilig Misoffer

2 Timoteüs 2:3 Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus

2 Timoteüs 2:3  Neem ook uw aandeel in het lijden als een goed krijgsknecht van Christus Jezus
-------- “Wij zijn de zonen van de Kruisvaarders en we zullen niet terugdeinzen voor de zonen van Voltaire.” -------- -------- “We are the sons of the Crusaders and we shall not recoil before the sons of Voltaire.” ------------------------- -------- “Noi siamo i figli dei Crociati e non indietreggeremo davanti ai figli di Voltaire!” ---------------------------------